Remember me 2021

Χορογραφίες των:

Giorgia Maddamma «On en rit encore»
Αθανασία Κανελλοπούλου «Siren»
Δάφνις Κόκκινος «Hug me, it’s forbidden»

Μνημοσύνη ή Μνήμη, κόρη της Γαίας και του Ουρανού, μητέρα Μουσών…γεννήθηκαν για να απαλύνουν τη μνήμη. Άλλος τρόπος να προβλέπεις και να δημιουργείς δεν υπάρχει, μόνο να θυμάσαι.
Οι Μούσες χορεύουν ακόμα στον Παρνασσό. Και η μνήμη; Η μνήμη γίνεται ανάμνηση στο μυαλό των ανθρώπων, εγκλωβισμένη μέσα σε απολιθώματα, εγκλωβισμένες αναμνήσεις πίσω από γυάλινες προθήκες. Η μνήμη λέει ιστορίες. Είναι αυτή που στήνει γέφυρες…c’era una volta….

Οι αναμνήσεις στην παγίδα του χρόνου επανέρχονται εξιδανικευμένες. Εκεί αρχίζει η νοσταλγία…του ξενιτεμένου για την πατρίδα του, για τα παιδικά μας χρόνια, η νοσταλγία μιας αγκαλιάς, ενός βλέμματος, ενός κουνήματος χεριού σε κάποιον που φεύγει. Η νοσταλγία κρύβει μέσα της την επιστροφή και τον πόνο, είναι συνδεδεμένη με τη θλίψη και τη μελαγχολία.
Που κείτεται η μνήμη του κόσμου; Σε ένα απολίθωμα; Μια μέλισσα πάνω σε ένα λουλούδι, κλεισμένη εδώ και εκατομμύρια χρόνια στην αγκαλιά ενός πετρώματος;

Πώς θα προχωρήσουμε, καθώς δε μπορούμε να κρατάμε ο ένας το χέρι του άλλου; Πώς αυτό το παρόν, δημιουργεί το παρελθόν του;
«Το παρελθόν είναι ένας φάρος, δεν είναι το λιμάνι»..

Φωνάζω το όνομά μου, να μην με ξεχάσετε, το απελπισμένο ουρλιαχτό ενός βλέμματος κενού μνήμης, η αγωνία να θυμηθώ, να ξεχάσω, να δημιουργήσω.

Η Μνήμη χτίζει γέφυρες…«Τώρα θα κοιτάζεις μια θάλασσα»

Η παράσταση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Λυκούργου Νεοφώτιστου.

Δάφνις Κόκκινος

On en rit encore

Ονειρευόμαστε ότι πετάμε σαν πουλιά, ότι συναντιόμαστε και αναπνέουμε μαζί, ελεύθεροι, δραματικά χαμένοι εδώ και πολύ καιρό.

Θυμόμαστε τα όνειρα του δωματίου μας, στον ενδόμυχο χρόνο της ιδιωτικότητας, παραβιασμένο ειρωνικά εδώ και πολύ καιρό.

Αποφασίζουμε να αφεθούμε επιτέλους στο κενό, με γενναιότητα, μεγαλοσύνη και επιθυμίες φυλαγμένες εδώ και πολύ καιρό

Siren

‘’Το άπειρο δεν μπορεί να γίνει ύλη, αλλά μπορούμε να δημιουργήσουμε την ψευδαίσθηση του απείρου, την εικόνα’’.

Αντρέι Ταρκόφσκι, Σμιλεύοντας το Χρόνο, Εκδόσεις Νεφέλη, 1986

Το έργο ‘’Siren’’ εστιάζει στο εφήμερο και το παροδικό της ζωής, στη στιγμή που χάνεται. Μια ποιητική μετάβαση από το υποσυνείδητο στο συνειδητό κομμάτι της ύπαρξης ξεδιπλώνεται και επιχειρεί να δώσει μια γραμμική και ενίοτε πιο αφαιρετική αφήγηση, ένα συνεκτικό νήμα μέσα στις κατακερματισμένες δομές της σύγχρονης κοινωνίας. Ποίηση και πραγματικότητα εναλλάσσεται σ’ ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, όπου τα σώματα είναι εκτεθειμένα στο πέρασμα του χρόνου. Μια βαθύτερη αντανάκλαση των επιθυμιών που βασίζονται στη μνήμη του σώματος και σε αυτό που συνιστά το ανθρώπινο σώμα.

Σύλληψη, Χορογραφία: Αθανασία Κανελλοπούλου

Μουσική Σύνθεση: Κωνσταντίνα Πολυχρονοπούλου

Ερμηνευτές: Γ΄ έτος ΚΣΟΤ

Χορεύουν οι τελειόφοιτοι σπουδαστές του της Σχολής

Βόσσου Δήμητρα-Ηλέκτρα, Γκουτζαμπασούλη Φεβρωνία, Ζουάνος Ανδρέας, Κακαράντζα Ηλιάνα, Καλογεροπούλου Ναταλία, Καμπανού Μαρία, Καρούτης Χρήστος,  Κατσιμπράκη Χριστίνα-Άννα, Κουβάτση Κυβέλη, Κουτζούχα Αθανασία, Μαυρομανωλάκη Ελένη-Μαρία, Μπέγκα Βασιλική, Μωραϊτέλλη Ειρήνη, Παντελάκη Ειρήνη-Παρασκευή, Παράσχου Παναγιώτης, Σωτήρχου Ελευθερία-Αικατερίνη, Τζανίμη Ιωάννα, Τζοβάρας Χρήστος-Ιωάννης, Τσικμανλή Μαριάννα, Τσολάκου Ελένη-Μαρία, Χαρώνης Φώτιος, Χατζηαντώνη Μάριος

ΤΟ Δ.Σ ΤΗΣ  Κ.Σ.Ο.Τ

Πρόεδρος: Κωνσταντίνος Ρήγος

Αντιπρόεδρος: Βικτωρία Ζυγούρου Καρτάλη

Μέλη: Νικόλαος Ξανθούλης, Παναγιώτης Σταυρόπουλος , Ελένη Τζάνου

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Κ.Σ.Ο.Τ

Δάφνις Κόκκινος

ΓΕΝΙΚΗ ΒΟΗΘΟΣ ΧΟΡΟΓΡΑΦΩΝ

Μαρία Αδαμοπούλου

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ – ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Δημήτρης Κουτσούμπας