Σχετικά με την ΚΣΟΤ

Η Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης (ΚΣΟΤ) είναι ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα δωρεάν τριετούς φοίτησης που ανήκει στην ανώτερη βαθμίδα και λειτουργεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Πολιτισμού. Διοικείται από πενταμελές Διοικητικό Συμβούλιο και ένα Διευθυντικό Στέλεχος. Το Προσωπικό της Σχολής αποτελείται από ένα σώμα δασκάλων-ερευνητών και ένα σώμα διοικητικών υπαλλήλων.

Ιστορική Αναδρομή

Η Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης (ΚΣΟΤ) αποτελεί το πρώτο κρατικό εκπαιδευτικό ίδρυμα Χορού που παραδόθηκε επίσημα στο ελληνικό κράτος το 1973 από την Κούλα Πράτσικα.

Η Κούλα Πράτσικα (Πάτρα, 24 Νοεμβρίου 1899 – Αθήνα, 26 Ιανουαρίου 1984), παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό το 1927 με τη συμμετοχή της ως κορυφαία του Χορού στην τραγωδία του Αισχύλου “Προμηθέας Δεσμώτης”, στο πλαίσιο των Δελφικών Εορτών που διοργανώθηκαν από τον ποιητή Άγγελο Σικελιανό και τη σύζυγό του Εύα Πάλμερ. Η εμπειρία της αυτή την οδήγησε να μετακομίσει στο εξωτερικό και να σπουδάσει για 3 χρόνια στο Ινστιτούτο Dalcroze το οποίο στεγαζόταν στο παλάτι του Laxemburg, κοντά στη Βιέννη. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές της και επιστρέφοντας στην Ελλάδα με δύο πτυχία (ένα στη Ρυθμικο-μουσική παιδεία και ένα στο Χορό), ενοικίασε ένα μικρό χώρο στην οδό Μασσαλίας 3 στο κέντρο της Αθήνας, στον οποίο ξεκίνησε να παραδίδει μαθήματα ρυθμικής και χορευτικής αγωγής, με στόχο την καλλιέργεια της τέχνης του Χορού και της Μουσικής στις μαθήτριές της.

Στη συνέχεια αγόρασε ένα οικόπεδο επί της οδού Ομήρου 55 στο Κολωνάκι, στους πρόποδες του Λυκαβηττού, με στόχο την ανέγερση και την ίδρυση ενός Καλλιτεχνικού Σχολείου. Με την καθοδήγηση και επίβλεψη του αρχιτέκτονος Γεωργίου Κοντολέοντος, σχεδιάστηκε και κτίστηκε ένα μοντέρνο και πρωτοποριακό για την εποχή τριώροφο κτίριο, στο οποίο στεγάζεται μέχρι και σήμερα η Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης.

Το 1937 ίδρυσε την πρώτη Επαγγελματική Σχολή Χορού στην Ελλάδα, που ονομάζεται “Επαγγελματική Σχολή Ορχηστικής” και είναι αναγνωρισμένη από το Υπουργείο Παιδείας. Σύμφωνα με την Πράτσικα, η λέξη Όρχησις είναι έννοια ευρύτερη από το Χορό και εκφράζει το ενιαίο σύνολο κίνησης, μουσικής και λόγου μέσω της ενοποιητικής δράσης του ρυθμού.

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Πράτσικα στηρίχθηκε πάνω στο πρότυπο του συστήματος και των θεωριών Laban και Dalcroze προσαρμοσμένο στις ανάγκες της ελληνικής εκπαίδευσης.

Το καθημερινό πρόγραμμα της Σχολής απαιτούσε επτάωρη παρακολούθηση μαθημάτων και περιλάμβανε τέσσερις κλάδους: Γυμναστική, Ορχηστική (χορός), Ρυθμική, Μουσική, ενώ τη διδακτέα ύλη συμπλήρωναν και αρκετά θεωρητικά μαθήματα. Η Σχολή και το έργο της αγκαλιάστηκαν γρήγορα από την ελληνική κοινωνία καθώς η πνευματική συνεισφορά που παρείχαν θεωρήθηκε πολύ σημαντική και αναγκαία για την εποχή. Εκπρόσωποι της ελληνικής διανόησης όπως ο συνθέτης Νίκος Σκαλκώτας, ο μουσικολόγος Μίνως Δούνιας και ο λογοτέχνης Λίνος Πολίτης συνεργάστηκαν με τη Πράτσικα.

Το 1938 η ομάδα της Σχολής παρουσίασε την πρώτη χορευτική της παράσταση στο θέατρο Ηρώδου Αττικού, το οποίο μάλιστα παραχωρήθηκε για πρώτη φορά για σκοπούς χορευτικού δρώμενου.                                                                                            Το έργο της Σχολής διέκοψε απότομα ο πόλεμος του 1940 και τα πρώτα Διπλώματα δόθηκαν το καλοκαίρι του 1943.

Χρονολογία σταθμός για τη Σχολή της οδού Ομήρου αποτελεί το έτος 1970, όταν η Κούλα Πράτσικα προχώρησε σε διαπραγματεύσεις για την παραχώρηση της Σχολής της στο ελληνικό κράτος. Από το 1973 έως και σήμερα η Σχολή λειτουργεί επίσημα ως Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης (ΚΣΟΤ) και εποπτεύεται από το Υπουργείο Πολιτισμού. Η Κούλα Πράτσικα διηύθυνε τη Σχολή έως το 1980.

 

Διευθυντές

ΝΤΟΡΑ ΤΣΑΤΣΟΥ (07.08.1980 – 11.08.1988)
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΙΛΗΣΗ (12.08.1988 – 11.01.1990)
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (16.02.1990 – 30.06.1990)
ΝΤΕΝΥ ΕΥΘΥΜΙΟΥ – ΤΣΕΚΟΥΡΑ (05.09.1990 – 31.10.1999)
ΠΑΥΛΙΝΑ ΒΕΡΕΜΗ (04.11.1999 – 27.03.2018)
ΒΙΚΥ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΥ (30.03.2018 – 03.07.2020)
ΔΑΦΝΙΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ (21.07.2020 – )